Samen met mijn vrouw Willy woon ik in een bosrijke omgeving op de Veluwe, in Ermelo, slechts 20 minuten vanaf Amersfoort. Al vanaf 1997 ... Lang geleden studeerde ik theologie en in 1990 rondde ik de opleiding tot predikant af (Protestantse Kerk in Nederland). Desondanks ben ik nooit predikant geworden, maar heb ik 17 jaar lang in drie verschillende gemeentes gewerkt, vooral in pastoraat, toerusting en gemeenteopbouw. Al vele jaren ben ik actief in de gebedsbeweging, landelijk en plaatselijk. Daarbij ben ik betrokken bij het aansturen van gebedsbijeenkomsten, het leiden van retraites van gebed en vasten en training in gebedspastoraat (New Wine).
In Ermelo ben ik actief lid van de Westerwijkgemeente binnen de Protestantse Kerk in Nederland.

Daarnaast werk ik als supervisor, coach, geestelijk begeleider en pastorale counselor.
Van 1996 tot 1997 volgde ik de Klinisch Pastorale Vorming aan het Emmauscentrum te Maarssen, een intensieve supervisietraining voor pastores.
Van 2004 tot 2006 volgde ik de post-HBO opleiding Supervisie en Coaching aan de Christelijke Hogeschool Ede.

In mijn vrije tijd doe ik graag aan sport: lange afstand hardlopen, en met Willy samen: fietsen en skiën (waarbij ik af en toe vergeet dat ik geen 25 meer ben ...)
Verder lopen er in ons huis nog twee viervoeters rond: Heilige Birmanen, raskatten met een bijzonder karakter !

Wat is mijn stijl van werken? Mijn handelsmerken zijn vooral:

• empathie en geduld;
• rust en ruimte. Dat betekent ook: ruime tijd nemen voor de ontdekkingstocht die we samen aangaan;
• speelsheid, waarbij ik het experiment niet uit de weg ga;
• diepgang en kwaliteit;
• niet oplossingsgericht;
• waar nodig prikkelend en confronterend;
• dit alles gelardeerd met de nodige snufjes humor, nuchterheid en relativeringsvermogen.

Kortom: een manier van begeleiden waarin verheldering en nieuw perspectief hun plaats kunnen krijgen.

Lees hier voor mijn publicaties en een uitgebreider Curriculum Vitae.

Verder ben ik ook nog 'professioneel en spiritueel zwerfvuilraper'. Wekelijks raap ik talloze blikjes, PET-flesjes (inmiddels statiegeld), glazen flessen en karton van de straat, hardlopend, fietsend, wandelend. Ik doe dat om meerdere redenen:
1e. ik bestrijd mijn irritatie over zoveel rotzooi op straat ("dat doe je toch niet ..."),
2e. ik bid. Ik bid voor degenen die dit neergooien en ik bid voor de vele mensen die ik begeleid. Elk bukmoment is een bidmoment waarbij ik vele namen en situaties in mijn hart draag en "Heer, ontferm U" zeg.
3e. ik raap het budget voor ons Ermelose team voor Bevrijding en Innerlijke Genezing bij elkaar (probeer het anders via https://hervormd-ermelo.nl/westerkerk/werkgroep-pastoraat-voor-bevrijding), want de gemeente Ermelo vergoedt elke containerzak blikjes of flesjes, mits het voor een vereniging of organisatie is.

Zie ook over Gebedswandeling en wat ik daar schrijf over het zwerfvuilgebed. Het is dus een bloedserieuze gebedsvorm voor me, waarbij ik ook nog heerlijk de buitenlucht inadem.
Voor nog een actiefoto klik hier en lees dan vooral pag. 2.
Of lees het artikel in het kwartaalblad De Verwondering, december 2018 (NCRV-KRO), pag. 3 en 4.